۲۴ صندوقچه انسان درقیامت

  پیامبر خدا صلى الله علیه و آله درحدیثی فرمودند : در روز قیامت براى هر روز از روزهاى عمر بنده بیست و چهار گنجینه، به تعداد ساعات شبانه روز، گشوده مى شود.

 عن رسول الله صلى الله علیه و آله : یُفتَحُ لِلعَبدِ یَومَ القِیامَةِ عَلى کُلِّ یَومٍ مِن أیّامِ عُمرِهِ أربَعَةٌ و عِشرونَ خَزانَةً ـ عَدَدَ ساعاتِ اللَّیلِ و النَّهارِ ـ فخَزانَةٌ یَجِدُها مَملوءَةً نورا و سُرورا فیَنالُهُ عِندَ مُشاهَدَتِها مِنَ الفَرَحِ وَ السُّرورِ ما لَو وُزِّعَ عَلى أهلِ النّارِ لأَدهَشَهُم عَنِ الإحساسِ بِألَمِ النّارِ ، و هِیَ السّاعَةُ الّتی أطاعَ فیها رَبَّهُ ، ثُمَّ یُفتَحُ لَهُ خَزانَةٌ اُخرى فیَراها مُظلِمَةً مُنتِنَةً مُفزِعَةً فیَنالُهُ عِندَ مُشاهَدَتِها مِنَ الفَزَعِ و الجَزَعِ ما لَو قُسِّمَ عَلى أهلِ الجَنَّةِ لَنَغَّصَ عَلَیهِم نَعیمَها ، و هِیَ السّاعَةُ الّتی عَصى فیها رَبَّهُ ، ثُمَّ یُفتَحُ لَهُ خَزانَةٌ اُخرى فیَراها فارِغَةً لَیسَ فیها ما یَسُرُّهُ و لا ما یَسوؤهُ ، و هِیَ السّاعَةُ الّتی نامَ فیها أوِ اشتَغَلَ فیها بِشَیءٍ مِن مُباحاتِ الدّنیا ، فیَنالُهُ مِنَ الغَبنِ و الأسَفِ عَلى فَواتِها ـ حَیثُ کانَ مُتَمَکِّنا مِن أن یَملَأها حَسَناتٍ ـ ما لا یوصَفُ ، و مِن هذا قَولُهُ تَعالى : «ذلکَ یَومُ التَّغابُنِ» تغابن /9 

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمودند : در روز قیامت براى هر روز از روزهاى عمر انسان بیست و چهار گنجینه، به تعداد ساعات شبانه روز، گشوده مى شود. گنجینه اى را پر از نور و شادمانى مى بیند و با مشاهده آن چنان شادى و سرورى به او دست مى دهد که اگر میان دوزخیان تقسیم شود احساسِ دردِ آتش را از یادشان مى برد. این گنجینه ساعتى است که در آن پروردگارش را اطاعت کرده است

سپس گنجینه دیگرى برایش باز مى شود و آن را تاریک و بدبو و وحشتناک مى یابد و از مشاهده آن چنان ترس و وحشتى به او دست مى دهد که اگر میان بهشتیان تقسیم شود، نعمتِ بهشت را به کام آنها تلخ مى سازد و آن ساعتى است که در آن پروردگارش را نافرمانى کرده است.

آن گاه گنجینه دیگرى برایش گشوده مى شود و آن را خالى مى یابد و در آن چیزى که او را شادمان یا ناراحت کند یافت نمى شود و آن ساعتى است که در آن خواب بوده یا به امور مباح دنیا اشتغال داشته است. پس، از این که مى توانسته این ساعت و لحظات را با کارهاى خوب پُر کند و نکرده چنان احساسى از غبن و اندوه به او دست مى دهد که در وصف نمى گنجد. و از این باب است این سخنِ خداوند متعال: «آن [روز] روز حسرت خوردن است».

 *عده الداعی ص 113

روایت تکان‌دهنده امام باقر درباره حوض کوثر

حضرت امام محمد باقر علیه السلام می‌فرمایند: روز قیامت، چون جماعتی را از کنار حوض کوثر دور می‌کنند، حضرت رسول صلی الله علیه و آله می‌گریند و می‌فرمایند: چگونه نگریم بر جماعتى که از شیعیان على‌بن‌ابى‌طالب بوده و به سوی دوزخ روان می‌شوند؟!

در کتاب «بشارة المصطفى» و «مجالس» شیخ مفید و «امالى» شیخ طوسى روایت کرده ‏اند از شیخ مفید، از ابن قولویه، از حسین بن محمد بن عامر، از مُعَلّى بن محمد، از محمد بن جمهور عَمِّى، از ابن محبوب، از أبو محمّد وابِشى، از ابو وَرْد که گفت: از حضرت امام محمّد باقر علیه‌السلام شنیدم که مى ‏گفت: چون روز قیامت بر پا شود، خداوند همه مردم را عریان و پابرهنه در زمین هموارى جمع می‌کند؛ و آنها را در راه محشر به قدرى متوقف می‌دارند که همگى عرق بسیارى مى‏ کنند و نفَس‏هاى آنان به شدت میزند، و به قدرى که خداوند اراده کرده است درنگ مى‏کنند؛ و این است معناى گفتار خداوند تعالى: «فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا؛ و در آن وقت (اى پیامبر) نمى‏شنوى مگر صداى آرام و بدون صوت را.»