بسم الله الرّحمن الرّحیم
ماه شعبان المعظّم ؛ { اهمّیت / فضیلت . آداب و اعمال . وقایع }
اهمّیت / فضیلت :
بدان که شعبان ماه بسیار شریفى است و منسوب است به حضرت سیّد انبیاء صلّى الله علیه و آله . 1- پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم این ماه را روزه مىداشت و وصل مىکرد به ماه رمضان و مىفرمود : شعبان ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه بدارد بهشت او را واجب شود. 2- از حضرت صادق علیه السّلام روایت است که : چون ماه شعبان داخل مىشد حضرت امام زین العابدین علیه السّلام اصحاب خود را جمع مىنمود و مىفرمود اى گروه اصحاب من مىدانید این چه ماهى است این ماه شعبان است و حضرت رسول صلّى الله علیه و آله مىفرمود : شعبان ماه من است پس روزه بدارید در این ماه براى محبّت پیغمبر خود و براى تقرّب به سوى پروردگار خود به حق آن خدائى که جان على بن الحسین بدست قدرت اوست سوگند یاد مىکنم که از پدرم حسین بن على علیهما السّلام شنیدم که فرمود شنیدم از امیرالمؤمنین علیه السّلام که هر که روزه دارد شعبان را براى محبّت پیغمبر خدا و تقرّب به سوى خدا، خدا او را دوست دارد و او را به کرامت خود در روز قیامت نزدیک گرداند و بهشت را براى او واجب گرداند. 3- صفوان جمال گفت: فرمود به من حضرت صادق علیه السّلام که وادارکن کسانى را که در ناحیه و اطراف تو هستند بر روزه شعبان.گفتم : فدایت شوم مگر در فضیلت آن چیزى مىبینى ؟ فرمود : بلى بدرستى که رسول خدا صلّى الله علیه و آله هر گاه هلال شعبان را مىدید امر مىفرمود منادى را که ندا مىکرد در مدینه : اى اهل مدینه من از جانب رسول خدا صلّى الله علیه و آله بسوى شما رسولم، مىفرماید : آگاه باشید بدرستى که شعبان ماه من است پس خدا رحمت کند کسى را که یارى کند مرا بر ماه من یعنى روزه بدارد آن را . پس حضرت صادق علیه السّلام گفت که : امیرالمؤمنین علیه السّلام مىفرمود : که فوت نشد از من روزه شعبان از زمانى که شنیدم منادى رسول خدا صلّى الله علیه و آله ندا کرد در شعبان و فوت نخواهد شد از من تا مدّتى که حیات دارم إن شاء الله تعالى. ( مفاتیح الجنان . فصل دوم . در اعمال ماه شعبان ) .
گرچه همه زمان ها مخلوق خداست لیکن برخى از آنها از شرافت و ویژگى خاصى برخوردار است. درست است که همه ماه هاى سال، پرتوى از قدرت جهان آفرین است; امّا سه ماه رجب، شعبان و رمضان، داراى امتیاز و برجستگى ویژه اى هستند. در عصر جاهلیت، مردم ماه رجب را گرامى مى داشتند.
پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله) مى فرماید: رجب، «شهرالله الأصمّ» است; و بدان سبب آن را «اصمّ» نامیدند که هیچ ماهى به پایه عظمت آن نمى رسد; مردم زمان جاهلیت به رجب حرمت مى نهادند و آنگاه که اسلام درخشیدن گرفت، بر حرمت آن افزود. بدانید که رجب، ماه خدا شعبان، ماه من و رمضان، ماه امت من است پس هرکس یک روز از رجب را روزه بدارد، مستحقّ رضوان الهى گردد و روزه اش غضب الهى را خاموش کند و خداوند درى از درهاى جهنّم را بر او ببندد. اگر کسى به اندازه تمام زمین طلا انفاق کند، برتر از روزه یک روز آن نخواهد بود... هرگاه شب شود، دعایش مستجاب خواهد بود: یا در دنیا به او عطا خواهد شد و یا براى آخرت او ذخیره مى شود... حضرت رسول خدا (صلى الله علیه و آله) سپس ثواب دو، سه، چهار، پنج، تا سى روز، روزه ماه رجب را تک تک با توضیح کامل بیان فرمود.