خاطراتی از استاد قرائتی

آقای قرائتی را نمی شناسم!‏

در جبهه کارت شناسایى نداشتم. به اطمینان اینکه فرد شناخته شده ‏اى هستم، بدون کارت در هر پادگانى وارد مى ‏شدم؛ تا اینکه در یک پادگان یکى از بچه ‏هاى بسیج مانع ورود ما شد و گفت: نمى‏ گذارم داخل شوید.

اطرافیان گفتند: ایشان آقاى قرائتى است. گفت: هر که مى‏ خواهد باشد. از او پرسیدم: اهل کجائى؟. گفت: فلان روستا. گفتم: برق و تلویزیون دارى؟. گفت: نه. گفتم مرا مى ‏شناسى؟. گفت: نه. گفتم: امام خمینى را مى‏ شناسى؟. گفت: بله. گفتم: امام را دیده‏ اى؟. گفت: نه. پرسیدم: عکس او را دیده ‏اى؟. گفت: بله.

او گر چه امام را ندیده بود؛ ولى خداوند به خاطر حقیقت راه امام، مهر امام را در دل او انداخته و او را به راه جهاد و حمایت از دین کشانده بود.