1- به وسیله وجود حضرت ولی عصر علیه السلام، بلا از شیعیان دفع می شود. قَالَ صَاحِبُ الزَّمَانِ علیه السلام: «وَ بِی یَدْفَعُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْبَلَاءَ عَنْ أَهْلِی وَ شِیعَتِی». و خداى عزّ و جلّ به وسیله من از خاندان و شیعیانم دفع بلا می کند.
(کمال الدین، ج 2، ص 441)
امان اهل زمین
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله وسلم: «وَ أَهْلُ بَیْتِی أَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ» و اهل بیت من أمان اهل زمین هستند.
(کمال الدین، ج 1، ص 205)
24ذی الحجة سالروز مباهله و اثبات حقانیت دین مبین اسلام، گرامی باد.
مباهله در لغت به معنای یکدیگر را لعنت و نفرین کردن است[۱]. در روز مباهله بنا بر این بود که مسلمانان و مسیحیان نجران یکدیگر را نفرین کنند، تا خدا آن طرف که دروغگوست، عذاب کند. از ۵۱ طریق روایت شدهاست و شیعه و سنی معتقدند که محمد پیامبر اسلام، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام را با خود به میعادگاه برد و مسیحیان نیز وقتی دیدند وی به قدری مطمئن است که تنها نزدیکترین خویشانش را با خود آورده، بیمناک شدند و پذیرفتند که جزیه بپردازند.[۲][۳][۴][۵][۶]
علامه طباطبایی میگوید: رسول خدا در مقام امتثال این فرمان از «انفسنا» به غیر از علی و از «نسائنا» به جز فاطمه سلاماللّهعلیها و از «ابنائنا» به جز حسنین (علیهما السلام) را نیاورد، معلوم میشود برای کلمه اول به جز علی و برای کلمه دوم به جز فاطمه سلاماللّهعلیها و از سوم به جز حسنین (علیهما السلام) مصداق نیافت و کانه منظور از «ابناء» و «نساء» و «انفس» همان اهل بیت رسول خدا بوده، همچنانکه در بعضی روایات به این معنا تصریح شده، بعد از آنکه رسول خدا نامبردگان را با خود آورد عرضه داشت: «بار الها ایناناند اهل بیت من»، چون این عبارت میفهماند پروردگارا من بهجز اینان کسی را نیافتم تا برای مباهله دعوت کنم.»
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام از نظر بیان و سخنوری در اوج بلاغت و فصاحت کلام بودند و از جمله بیانات ویِِژه و ناب این حضرت دو خطبه بدون الف و بدون نقطه می باشد؛ که از معجزات آن حضرت است و مشتمِل بر مبانی معنوی بس بلند و معانی دلنواز بس ارزشمند است، که در کتب قدماء فراوان یافت می شود. جهت مطالعه این دو خطبه شریف به ادامه مطلب بروید.
عید سعید غدیر خم یکی از بزرگترین اعیاد مسلمانان می باشد. و از سنت های حسنه در این عید بزرگ که روایات عجیبی درباره آن نقل نموده اند و متأسفانه مورد غفلت واقع شده است سنت غذا دادن به افراد یا همان اطعام مؤمن است.
امام صادق علیه السلام فرمود: غذا دادن به یک مؤمن در روز عید غدیر ثواب اطعام یک میلیون پیامبر و صدیق (در رأس آنها خود ائمه معصومین) و یک میلیون شهید (در رأس آنها حضرت عباس و شهدای کربلا) و یک میلیون فرد صالح در حرم خداوند را دارد. (بحار، ج 6، ص 303)
درجای دیگر ایشان فرمودند: غذا دادن به یک نفر در این روز مانند غذا دادن به همه پیامبران و صدیقان است. (مفاتیح الجنان، ص 500) به گونه ای که امام صادق علیه السلام اصلا این روز را روز اطعام الطعام نامیدند. (بحار، ج 95، ص 323)
امام صادق علیه السلام در رابطه با آمرزش گناهان در این روز نیز می فرمایند: عید غدیر روزی است که خداوند دو برابر تعداد رهاشدگان از آتش جهنم در ماه مبارک رمضان و شب قدر و شب عید فطر از آتش جهنم رها می کند و گناه 60 سال را می بخشد.(بحار، ج 94، ص119)
پس چه نیکوست در این روز عظیم ضمن تهیه بهترین غذا برای خانواده، مؤمنین را نیز اطعام دهیم تا این سنت شریف فراموش شده احیا شود
فرزندان شهید حاج داود موسوی از جانبازان گردان تخریب دوران دفاع مقدس در حالیکه برای استقبال از پدرشان آماده شده بودند بعد از اعلام شهادت وی در حال جمع کردن بنرهای خوش آمد و نصب بنرهای وفات هستند.
شهادتشان مبارک! مـا نیز برای این شهیـدان عزیـز علـو درجارت را از خداونـد منـان خواستاریمـ
پانویس: حادثه مناسک حج در منا؛ ذی الحجة الحرام 1436 هـ ق مهرماه 1394 ش. اللهمـ العنـ آلـ سـعود
در هفته دفاع مقدس ضمن گرامی داشت یاد و خاطره شهدای هشت سال دفاع مقدس یادواره شهید گمنام روستای متین اباد باهمکاری شورا ودهیاری و پایگاه های بسیج الغدیر و نور و کانون فرهنگی مسجد در حرم مطهر شهید برگزار گردید.
دراین مراسم که باحضور جمعی ازمسولین و مردم ولایتمدار روستا برگزار شد سخنران جلسه سردار دکتر غیاثی معاونت فرهنگی هیأت رزمندگان و دعای ندبه با نوای گرم حاج محسن افشاری برگزار گردید
برای دیدن تصاویر جلسه ادامه مطلب رامشاهده نمایید
تعداد قابل توجهی از افرادی که به جبهه های جنگ می روند، خانواده خود را تا سالها در انتظار برگشت یا رسیدن خبر شهادت می گذارند؛ این بزرگ مردان مفقود الاثر نام دارند و رسیدگی به فرزندانشان که مانند ایتام هستند وظیفه افراد جامعه اسلامی است.
خداوند متعال در قرآن می فرماید:
فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ ضحی/9
پس یتیم را هرگز خوار نکن و مران